Better safe than sorry!!

Sinds dat in Montenegro ben hebben Aylin en ik al vaker grapjes gemaakt dat als het Corona virus in Montenegro kwam dat we dan vlug de bergen in zouden gaan. Al wist ik stiekem wel dat Aylin dit serieus meende en als het dus zover was we echt de bergen in gingen! Dus ja daar zit je dan ineens in een houten huisje in de bergen van Kolasin….De laatste dagen waren nog al chaotisch maar ik zal bij het begin beginnen!

Begin deze maand waren we met onze vrijwilligers van DMAD naar Kolasin gegaan. Heerlijk een weekendje in de bergen, genieten van de rust en vrijheid! Eerste nacht sliepen we in een koud klein appartementje, dus we zijn snel opzoek gegaan naar iets anders. Toen vonden we dit knusse houten huis met een prachtig uitzicht over de bergen van Mušovića Rijeka, we voelden onze meteen thuis! De volgende ochtend werden we wakker en tot onze grote verassing was alles bedekt met sneeuw! Aylin, haar zoontje Doğa en ik hebben een wandeling gemaakt in de sneeuw naar Biogradska meer. Dit duurde uiteraard 2 a 3 keer langer dan normaal want Doğa wou niet echt mee werken maar gelukkig had ik mijn flaconnetje vol met lokale kruidenbitter ;) …..Eindelijk aangekomen bij het meer. Mocht je ooit hier in de buurt komen, dit is echt een aanrader! Ik heb geen woorden voor hoe prachtig het daar was, alles bedekt in de sneeuw!

Omdat deze plek helemaal aan Aylin haar “Vlucht voor de corona-virus de bergen in” eisen voldeed. Hebben we uiteraard meteen even gebruik gemaakt van ons verblijf daar en één van de andere huisjes bekeken. Dit huisje was perfect voor ons drieën (Aylin, Doğa en ik)! Het perfecte plekje…gewoon voor het geval dat…

Een paar dagen later was het woensdag 11 maart en net na mijn middag pauze kregen we het slechte nieuws. Volgens een bron zouden er al 16 besmettingen en 2 doden zijn in Montenegro. Meteen hebben we ons project stil moeten leggen en hebben de alle vrijwilligers naar huis gestuurd. Ik ben ook meteen mijn koffer gaan pakken en nog geen 24uur later kwamen we aan in Kolasin….

In Kolasin hoorde we dat het nieuws niet waar was, en dat Montenegro nog steeds virus vrij was. We hadden de keuze al gemaakt om iedereen naar huis te sturen en het project stil te leggen en dit konden we niet meer terug draaien. Achteraf was het de juiste beslissing want nog geen dag later hoorde we dat verschillende landen hun grenzen gingen sluiten, hierdoor hadden onze vrijwilligers niet meer naar huis gekund.

Tot vandaag weten we nog steeds niet wat waar is en volgens verschillende bronnen is er nog steeds geen besmetting hier. Al zijn wel alle grenzen hier dicht gegaan en zijn er andere voorzorgmaatregelen genomen…..Het leek dus allemaal voorbarig wat we deden maar achteraf was het tot de juiste beslissing.

Wij (Aylin, Doga en ik) zijn erg blij dat we hier zitten, in een knus huisje met een heerlijk warm vuurtje, elke ochtend opstaan met een prachtig uitzicht en alle vrijheid om naar buiten te gaan. We hebben al een paar mooie wandelingen gemaakt in de buurt. Bij aankomst nog even ingeslagen bij de supermarkt (ja we hebben genoeg toilet papier en pasta!). Wij houden het hier nog wel even vol! En mocht het al uit de hand lopen dan gaan we over naar het onderzoeken van berg dolfijnen, wie weet!!

(Ik wou iedereen nog even bedanken voor alle lieve berichtjes en steun die ik mocht ontvangen van jullie!)