Bergen, bergen en nog eens bergen

Zo nog paar dagen en dat is het alweer bijna een maand geleden dat ik vertrok naar Montenegro. Wat heb ik al ontzettend veel meegemaakt en de tijd is snel gegaan!

Allereerst bedankt voor alle reacties en appjes, uiteraard mis ik het thuisfront dus het is altijd leuk om te weten dat er aan je gedacht wordt.

Ik zit nu met mijn tablet aan het “strand” (laat het zandstukje maar weg, vooral stenen) te genieten van de branding van de zee en een prachtig uitzicht op de bergen. Zoals ik in mijn eerdere blog zei, het leven is hier zo anders en nog steeds verbaas ik me over bepaalde dingen. Zo zit ik hier met een thee voor maar 1 euro incl. honing en verse citroen. Kinderen die spelen in een half kapotte trampoline; levensgevaarlijk maar hier kan het gewoon. Roken in cafés, al is het wel officieel verboden... ohja en het belangrijkste: wijn is 1,55 per fles en een groot blik bier 0,45 cent. De meeste mensen zijn erg vriendelijk ondanks hun norse uitstraling. Ze vinden het ook niet heel erg dat ik hun taal (nog) niet spreek. Doordat ik steeds van taal moet veranderen, begin ik nu ook Spaanse en Franse woorden te introduceren hier, wat tot erg grappige taferelen leidt.

Maar nu even iets anders....Dolfijnen!! Want daarvoor ben ik hier uiteindelijk! We hebben erg veel geluld gehad maar eindelijk zag we afgelopen week 2 Tuimelaar dolfijnen!! Ik zag ze eerst in de baai van Kotor en later ook tijdens de observatie. De rest van de observaties daar zagen we steeds maar 1-the maar wel 3 dagen lang. Afgelopen week waren we iets zuidelijker in Pertrovac daar zagen we 3 Tuimelaars. Het aantal dolfijn tijdens de observaties is heel erg aan het dalen in dit gebied en we hebben ontdekt dat ze erg mager zijn….Dus we zijn uiteraard erg blij de we in ieder geval een aantal gezien hebben.

Mijn functie als Volunteer Coördinator gaat erg goed. https://www.dmad.org.tr/meet-our-staff-selina. En ik begin me hier steeds meer thuis te voelen. Ik verveel me hier absoluut niet, we hebben de afgelopen 3 weken al 21 observaties gedaan. Normaal doen we veel minder maar omdat onze organisatie deels ook in Turkije zit wordt daar ook onderzoek gedaan, dus afgelopen januari zijn er in Montenegro geen observaties uitgevoerd. Dus in deze korte maand proppen we even 2 observatiemaanden! Ik moet zeggen: dat is ons aardig gelukt! Komende week nog 1 volle dag observeren en dan op naar maart!

Voor de mensen die het interessant vinden waar onze observatielocaties zijn: Herceg-Novi, Lustica Bay, Pertrovac, Bar, Utjeha en Ulcinj. De eerste 2 doen we vaak in combinatie en we overnachten dan een paar nachten in Herceg-Novi. Herceg-Novi wordt ook wel de stad van de trappen genoemd. Nou dat heb ik geweten. We liepen even naar een restaurantje, het waren er precies 429 treden naar beneden en precies hetzelfde aantal treden weer omhoog. Tja, mag niet zeuren het heet het land van de bergen tenslotte. Naar een aantal locaties rijden we zelf zoals afgelopen maandag, toen heb ik voor het eerst gereden en mijn Turkse rij-ervaringen toegepast! Geen kras of deuk, dus het ging best goed!

Stormen kan het hier trouwens ook! De afgelopen weken hebben we een paar heftige stormen gehad, je voelde het huis gewoon bewegen en een aantal keer viel het stroom uit. Dus ik zit nu wel aan de Middenlandse zee en op mijn foto's zie je de zon maar als die zon eenmaal weg is dat is het hier steenkoud! Dus wees dankbaar dat je thuis een centrale verwarming hebt! 

Afgelopen weekend had ik het rijk lekker voor mij alleen en waren mijn huisgenoten in Dubrovnik. Dus heb even van de gelegenheid gebruik gemaakt om meteen het huis maar even goed schoon te maken. Net toen het schoon was kwamen ze eindelijk met de nieuwe boilers dus kon ik daarna nog een keer….

Weekends heb ik normaal gesproken vrij, en ga meestal een stuk wandelen rondom Bar. Zo zijn we vorige week naar een waterval geweest achter Bar in de bergen. Afgelopen zaterdag ben ik via een toeristische route naar de oude stad (Stari Bar) gelopen. Het was iets langer dan ik gedacht had, in totaal 20km. Maar het was een prachtige wandeling langs de olijfbomen en af toe een verdwaalde koe of wat schapen.

Helaas ga ik eindigen met slecht nieuws. Mijn Oma Jorna is gisteren (25-02-2020) overleden. Ze heeft de mooie leeftijd van 93 jaar bereikt. Gelukkig heb ik vorige week nog even contact met haar gehad. Achter elke traan van verdriet zit een glimlach van herinneringen.....Ga je missen Oma XXX